Nowotwory niezłośliwe trzonu macicy
Najczęstszym nowotworem niezłośliwym wywodzącym się z mięśnia macicy, a zlokalizowanym w obrębie trzonu macicy, jest mięśniak gładkokomórkowy. Jak częsty jest to problem, pomoże uzmysłowić fakt, że aż 1/3 kobiet chorujących na schorzenia narządu rodnego to kobiety z mięśniakowatością macicy.
Mięśniaki macicy występują prawie u 20% populacji kobiet. Najczęściej stwierdzane są u kobiet pomiędzy 35. a 45. rokiem życia. Szczególną uwagę zwraca się na rolę, jaką odgrywają estrogeny w ich powstawaniu.

Mięśniaki w zależności od umiejscowienia dzielimy na:
 podśluzówkowe (zniekształcające jamę macicy),
 śródścienne,
 podsurowicówkowe (wyrastające na zewnątrz), których nawet niewielkie rozmiary mogą powodować badalne zniekształcenie trzonu macicy.

Niektóre mięśniaki mogą przybierać polipowaty, uszypułowany charakter wzrostu. Zmiany takie mogą rozciągać szyjkę macicy, wychodząc z jej kanału do pochwy, a sporadycznie nawet przed szparę sromową na zewnątrz. Określa się je jako „mięśniaki rodzące”.

Aczkolwiek mięśniaki macicy są zazwyczaj zmianami łagodnymi, to lekarz decydując o rodzaju postępowania terapeutycznego zawsze powinien wziąć pod uwagę możliwość ich złośliwienia. Częstość złośliwienia mięśniaków trzonu macicy jest rzadka i nie przekracza 3%.

Mięśniakowatość macicy może przebiegać bezobjawowo i być stwierdzana w trakcie przypadkowego badania ginekologicznego. Może też być przyczyną różnych, często niecharakterystycznych dolegliwości. Najczęstszym objawem zmuszającym kobietę do ginekologicznego badania kontrolnego są krwawienia o charakterze przedłużających się miesiączek lub nawet krwawienia międzymiesiączkowe. Często kobiety uskarżają się na krwiste upławy, zazwyczaj o nieprzyjemnym zapachu. Dolegliwości bólowe oraz utrudnienia w oddawaniu moczu i stolca pojawiają się w razie występowania mięśniaków znacznych rozmiarów i często zależą od ich umiejscowienia względem innych narządów. Mięśniaki macicy mogą być przyczyną utrudniającą zajście w ciążę, a także jej donoszenie.

Możliwości wykrywania


Najczęściej mięśniaki macicy stwierdzane są w trakcie rutynowego badania ginekologicznego, poprzedzonego wywiadem. Stwierdzenie mięśniaków macicy często uzależnione jest od ich umiejscowienia w obrębie macicy, wielkości, a także, co istotne, budowy (stopnia otyłości) badanej kobiety. Najlepiej dostępne w badaniu są mięśniaki podsurowicówkowe. Mięśniaki o takiej lokalizacji, nawet niezbyt dużych rozmiarów, najwcześniej mogą zmienić konfigurację macicy. Rozpoznawanie innych drobnych śródściennych oraz podśluzówkowych zmian mięśniakowatych może być trudne. Bardzo pomocne jest wówczas tak powszechnie wykonywane przezpochwowe badanie ultrasonograficzne. Należy także nadmienić o podstawowej roli laparoskopii oraz coraz częściej stosowanej histeroskopii w diagnostyce tego schorzenia.

Możliwości leczenia


Najczęstsze zmiany łagodne trzonu macicy, jakimi są mięśniaki gładkokomórkowe, zazwyczaj leczone są operacyjnie. O rodzaju zabiegu operacyjnego decyduje umiejscowienie, liczba mięśniaków, wiek kobiety, a przede wszystkim jej chęć do posiadania potomstwa. Najczęściej wykonywane zabiegi operacyjne to: wycięcie mięśniakowato zmienionej macicy wraz z szyjką, rzadziej nadszyjkowe odcięcie zmienionego trzonu macicy. Jeśli kobieta chce zajść w ciążę i urodzić dzieci, zabieg operacyjny ograniczony może być do wyłuszczenia mięśniaków z macicy. Kobieta powinna natomiast zdawać sobie sprawę, że po tego rodzaju zabiegu pozostaje narząd odpowiedzialny za płodność, lecz istnieje duże prawdopodobieństwo nawrotu choroby.

http://www.medonet.pl/dolegliwosci,dole … index.html